دی اکسیدکربن co2

پس از خاموش شدن آتش، تبخیر می شود و اثری از خود به جا نمی گذارد. ایراد بزرگ Co2 این است . از آنجایی که مقدار زیادی از آن برای اطفاء حریق لازم است.

غلظت طراحی گاز CO2 برای اطفاء حریق حداقل 34 درصد است . در این غلظت در کمتر از 30 ثانیه باعث مرگ می شود.

به همین دلیل برای این سیستم ها یک آلارم تاخیر پنوماتیکی و الزامات ایمنی زیادی در نظر می گیرند . تا قبل از تخلیه گاز، تمام کارکنان به سرعت از محل خارج شوند.

همچنین CO2 بصورت گاز سردکننده قوی در محیط پاشیده میشود . تماس مستقیم آن با افراد، ایجاد مشکل می کند.

فضای موردنیاز برای ذخیره سازی CO2 چهار برابر هالون 1301 و دوبرابر FM200 میباشد. گاز CO2 با مزایای خاموش کنندگی، ضدخوردگی و عایق الکتریسته، کاملاً تمیز بوده. پس از عملکرد بلافاصله ناپدید شده و هیچ اثری از خود باقی نمی گذارد.

عملکرد گاز CO2

این گاز آتش را در مراحل اولیه خاموش می کند . این عمل با پاشیدن گاز بر روی محل آتش گرفته و کاهش اکسیژن و دما در فضای اطراف موادی که میسوزد. انجام میگردد. تا آنجائی که دیگر آتش باقی نمی ماند. این گاز روی حریق های کلاس B,C استاندارد امریکایی NFPA و کلاس E استاندارد اروپایی BS دارای اثر عالی و در گروه A هر دو استاندارد دارای اثر متوسط میباشد. لذا استفاده از این گاز برای کلاس A حرق (مانند کاغذ، پارچه، پلاستیک و …) می بایست در غلطت بسیار بالا انجام شود که معمولا توصیه نمی شود.

در هنگام تخلیه، گاز CO2 باعث برودت محیط و رقیق شدن اکسیژن هوا میگردد. تا جائی که امکان حریق یا انفجار را از بین می برد. این گاز در درجه حرارت عادی، در کپسول سیلندری و تحت فشار حدود 750 Psi بصورت مایع نگهداری میشود. نحوه عملکرد این گاز بدین ترتیب است . به محض تخلیه، منبسط شده و در اثر سرعت زیاد و ازدیاد حجم ناگهانی، باعث برودت شدید در محل نزول میشود.

بطوری که به صورت یخ خشک درآمده و به شکل ابری سفید، محیط را در برمیگیرد و با جذب حرارت از محیط بصورت گاز در می آید. سیستم های اطفاء حریق گاز CO2 بسته به مکان و نوع استفاده در دو نوع پر فشار(High Pressure) و کم فشار(Low Pressure) موجود می باشد. غلظت طراحی این گاز بر اساس NFPA-12 بسته به نوع ماده حریق حداقل 34% و بالاتر می باشد.

موارد کاربرد دی اکسیدکربن co2 :

استفاده از سیستم اطفاء حریق گاز CO2 مناسب مکانهایی که در آنجا به طور معمول انسان حضور دارد نمی باشد و در صورت تخلیه باعث مرگ آنها خواهد شد.

1. مخازن و مایعات قابل اشتعال شامل: حلال ها، تانک های رنگ و ورنیش، اتاق های تهیه و پمپاژ رنگ، سالن های رنگ آمیزی، مخازن نفت، اتاق های آزمایش موتور، موتورخانه، صنایع چــاپ و انتشارات، تانک های ته نشین کننده مواد آتش زا و…

2. مخاطرات الکتریکی و الکترونیکی شامل: پست های برق، تونل های کابل، اتاق های ترانس، اتاق سویچ گیر، و…

3. مخاطرات گروه A حریق شامل: آرشیوها و بایگانی های راکد و …